Son zamanlarda CHP içindeki değişim tartışmaları, Özgür Özel'in son basın toplantısı, sosyalist sol da dahil birçok çevrede tartışma konusu oldu.

CHP'nin olası "değişimi", sosyalist solun önünü kapatıp engelleyecek mi? Bu sorunun cevabı, değişimin doğası ve sosyalist solun bu dönüşüme nasıl yaklaştığıyla doğrudan ilişkilidir.

Sosyalist sol, bu süreci eleştirel bir gözle değerlendirerek, kendi politik hedefleri doğrultusunda nasıl şekillenebileceğini görmeye çalışmalıdır.

CHP'nin seçmeninden uzaklaşması, cumhuriyetçi veya merkez sol kitleler içerisindeki gücünü yitirmesi, yıllardır oy oranları tartışılan sosyalistler ve sosyalist partiler için eşi benzeri olmayan bir fırsat.

Bir lider değişikliği veya bir "değişim", CHP'nin sosyalizme bir katkı sağlamasını sonuç olarak doğurmaz, daha örgütlü bir toplum yaratmaz/yaratamaz. Kendilerinin de zaten böyle bir iddiası yok. 

CHP'nin toplumu uyutma, kandırma ve boşa umut satma kredisinin artık tam da bitmeye başladığı bu dönemlerde, CHP'de oluşacak suni bir enerji yine insanları boş yere umutlandıracak, aynı zamanda gerçek kurtuluşu savunan sosyalistlerin önünü tıkayacaktır. Ana muhalefette oluşacak her yeni suni enerji, sosyalistler için kesinlikle çok büyük bir dezavantajdır. Her seçimde tekrarlanan stratejik oy safsatasına tekrar prim verme şansını doğurur.

Ana muhalefetteki bu enerji kaybı, zaman zaman cumhuriyetçi veya sol değerleri savunan muhalif kitlelerin politik tercihlerini yeniden değerlendirmesine neden olabilir.

Bu noktada, sosyalist solun, kendi politikalarını ve ideolojilerini net bir şekilde sunarak, bu seçmen kitlesini kazanma fırsatı var. Bu fırsatı değerlendirmemek çok büyük bir tarihsel hatadır. Bu tartışmaların içine girmemek doğru bir tutum olsa da, olayı yakından takip edip fırsata çevirmek de sosyalist solun kaçınılmaz görevidir.

Sosyalist sol bu tartışmaları yakından takip etmeli ve kendi açısından tahliller yapmalı, fakat altını çizmekte fayda var, taraf olmaktan kesinlikle kaçınmalıdır.